SZWO a F-gazy – czym się różnią?
Substancje zubożające warstwę ozonową i fluorowane gazy cieplarniane – pojęcia te są w pewnym sensie podobne – obydwa dotykają problemu ochrony środowiska. Nie są jednak tożsame. W dalszej części artykułu opisałam te dwie grupy związków chemicznych.
Stałe urządzenia gaśnicze – definicje
Definicja, jakże ważne pojęcie. Wszystkie akty prawne zaczynają się od definicji – czy to ustawa o ochronie przeciwpożarowej, prawo budowlane, rozporządzenie o ochronie przeciwpożarowej, warunki techniczne. Definicje są absolutnie niezbędne w prawie.
Nazewnictwo halonów
Halony, to chemicznie rzecz biorąc, organiczne związki węgla, w których atomy wodoru zostały zastąpione atomami chlorowców (inaczej nazywanych fluorowcami lub halogenami), czyli atomami fluoru, chloru, jodu, bromu.
Gęstość gazów obojętnych
Istnieją cztery uznane gazy gaśnicze obojętne. Są to: czysty azot, czysty argon, mieszanina 50/50 azotu z argonem, oraz mieszanina azotu, argonu i dwutlenku węgla. Ich właściwości są bardzo zbliżone do siebie, ale nie jednakowe.
FIC-1311 (Halon 13001)
Lub inaczej trifluorojodometan, jodek trifluorometylu (CF3I), Triodide ®, Iodoguard ®
To organiczny związek chemiczny z grupy halometanów, pochodna metanu, w której trzy atomy wodoru zostały zastąpione atomami fluoru i jeden atomem jodu. CF3I, ze względu na swoje właściwości, zaproponowany został jako eksperymentalny zamiennik halonów. Również ze względu na właściwości, nie wszedł do szerszego zastosowania jako środek gaśniczy.
Test szczelności małego pomieszczenia
Skuteczność gaszenia gazem gaśniczym wymaga nie tylko uzyskania odpowiedniego stężenia gazu w chronionym pomieszczeniu, ale również utrzymania tego stężenia przez określony czas. Jest to czas retencji, który (zgodnie z PN-EN 15004) powinien wynosić nie mniej niż 10 minut. Do określenia szacowanego czasu retencji wykorzystuje się metodę testu szczelności pomieszczenia.
Jakie jest stężenie tlenu przy gaszeniu gazem obojętnym?
Działanie gaśnicze gazów obojętnych (azotu, argonu i ich mieszanin) polega tylko i wyłącznie na obniżaniu stężenia tlenu w chronionej przestrzeni, przez co niemożliwe staje się kontynuowanie reakcji spalania. W związku z tym faktem, wielokrotnie padają następujące pytania: Ile tlenu zostanie? Czy to bezpieczne?
O mnie
Iza Trzeciak, absolwentka studiów cywilnych na Wydziale Inżynierii Bezpieczeństwa Pożarowego w Szkole Głównej Służby Pożarniczej.
Najnowsze komentarze