Do prawidłowego doboru czujek pożarowych do konkretnego pomieszczenia, należy przewidzieć (między innymi), jaki rodzaj pożaru może w nim wystąpić.

Rozważając prawdopodobny pożar, trzeba odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

• jakie są prawdopodobne źródła pożaru?
• jak będzie się rozwijać pożar w początkowej fazie?
• jakie mogą być źródła ewentualnych fałszywych alarmów?
• jakie środowisko panuje w pomieszczeniu?
• jakie będą oznaki pożaru: czy będzie płomieniowy/bezpłomieniowy, jaka będzie wielkość cząstek dymu, jaka będzie gęstość dymu, intensywność jego wydzielania, jak szybko będzie wzrastać temperatura, czy będą występować gazy (np CO)?

Dla ułatwienia projektantom tego wyboru, oraz  dla uszeregowania stopnia skuteczności samych czujek, klasyfikuje się je na podstawie przeprowadzanych pożarów testowych (ang. test fire, TF). Po poddaniu badaniom, zgodnie z normami określającymi te właśnie pożary testowe, dana czujka zostaje sklasyfikowana jako:

• bardzo przydatna – klasa A
• przydatna – klasa B
• jeszcze przydatna – klasa C
• lub po prostu nieprzydatna – N.

Poniżej zestawienie charakterystyk pożarów testowych.