Istnieją cztery uznane gazy gaśnicze obojętne. Są to: czysty azot, czysty argon, mieszanina 50/50 azotu z argonem, oraz mieszanina azotu, argonu i dwutlenku węgla. Ich właściwości są bardzo zbliżone do siebie, ale nie jednakowe.

Na przykład ich gęstości, które porównałam w poniższej tabeli:

Co wynika z różnic w gęstości poszczególnych gazów?

Otóż to, że dla tych samych parametrów pomieszczenia chronionego (głównie jego szczelności) uzyskany czas retencji (czas utrzymania stężenia projektowego gazu gaśniczego) będzie różny przy zastosowaniu różnych gazów obojętnych. W przypadku argonu stężenie projektowe utrzyma się najkrócej, ponieważ jego gęstość względem powietrza jest największa. Natomiast teoretycznie najdłuższy czas retencji zostanie osiągnięty dla azotu – z racji, iż jego gęstość jest najbliższa gęstości powietrza.