Skuteczność gaszenia gazem gaśniczym wymaga nie tylko uzyskania odpowiedniego stężenia gazu w chronionym pomieszczeniu, ale również utrzymania tego stężenia przez określony czas. Jest to czas retencji, który (zgodnie z PN-EN 15004) powinien wynosić nie mniej niż 10 minut. Do określenia szacowanego czasu retencji wykorzystuje się metodę testu szczelności pomieszczenia.

Test szczelności polega na badaniu przepływu powietrza przy zadawanym pod- lub nadciśnieniu w testowanym pomieszczeniu. To znaczy, że przy pomocy wentylatora wytwarza się określone nadciśnienie (i/lub podciśnienie) w pomieszczeniu chronionym SUG gazowym. Analiza strumienia powietrza przepływającego na wentylator pozwala wyliczyć powierzchnię nieszczelności pomieszczenia i jej wpływ na czas retencji.

Często spotykanym problemem jest test szczelności pomieszczenia o małej kubaturze, gdyż jego wynik zwykle wskazuje na niemożność osiągnięcia wymaganych przez normę 10 minut utrzymania stężenia projektowego. Po wszelkich doszczelnieniach pomieszczenia – klops – dalej „test nie wychodzi”. Gdzie leży tego przyczyna?

Do tego problemu odniósł się producent sprzętu i oprogramowania do wykonywania tych prób, firma Retrotec. Tutaj wyjaśnienie.

Otóż, chodzi o to, że (eureka!) każde pomieszczenie musi mieć co najmniej jedne drzwi, które są źródłem nieszczelności rzędu kilkudziesięciu centymetrów kwadratowych. Przy odpowiednio małej kubaturze taka nieszczelność nie pozwoli na uzyskanie wymaganego czasu retencji. Producent sugeruje obniżyć wymagania minimalnego czasu retencji dla małych pomieszczeń, wg tabeli:

Warto zauważyć, że wymagany czas retencji dla chlorowcopochodnych węglowodorów jest znacznie trudniejszy do osiągnięcia, a to ze względu na ich większą gęstość, a co za tym idzie – ich szybsze opadanie.